L-lysine

L-Lysine vervult vele functies in het lichaam. Het is geconcentreerd in spierweefsel, helpt bij de absorptie van calcium vanuit het maagdarmkanaal, bevordert de botaanmaak en de vorming van collageen. Vitamine C is nodig bij de omzetting van lysine in hydroxylysine, wat vervolgens wordt ingebouwd in collageen.

De meest in het oog springende werking van L-Lysine is echter de werking tegen virale infecties. Met name herpes-infecties, bijvoorbeeld de koortslip (herpes simplex) of gordelroos (herpes zoster) kunnen effectief worden behandeld met L-Lysine. De effectiviteit bij genitale herpes is minder gebleken. Na de initiële ontdekking dat arginine groeistimulerend en lysine remmend werkte op de groei van vloeibare herpesculturen, is klinisch onderzoek verricht. Daaruit bleek dat wanneer de lysine/arginine-balans maar groot genoeg gehouden kan worden, de replicatie van virusdeeltjes onder controle kan worden gehouden. Men vermoedt dat de werking berust op de opname van het qua chemische structuur sterk gelijkende lysine in plaats van arginine door het virus. Arginine en lysine beconcurreren elkaar bij de opname vanuit het darmkanaal, en wanneer er een voldoende overmaat lysine is, dan zal het de opname van arginine effectief verminderen. L-Lysine is tevens nodig voor de vorming van antlichamen.

Vegetariërs hebben vaak een lysinedeficiëntie, omdat dit aminozuur sterk ondervertegenwoordigd is in bepaalde granen-eiwitten. Symptomen van een lysinetekort zijn o.a. afnemend concentratievermogen, chronische vermoeidheid, duizeligheid, groeiremming en een verminderde immuniteit.

In de aangegeven dosering zijn van L-lysine geen contra-indicaties bekend.

Voor zover bekend veroorzaakt L-lysine in de aangegeven dosering geen bijwerkingen. Ook hogere doseringen zijn veilig. Studies hebben aangetoond dat langdurig innemen van 8000 mg per dag volkomen veilig is.

Omdat carnitine in het lichaam gevormd wordt uit lysine, kan er bij lysinetekorten ook gemakkelijk een tekort aan L-carnitine ontstaan. Interacties met reguliere of natuurgeneesmiddelen zijn mogelijk. Raadpleeg hiervoor een deskundige.

Arginine-rijke voedingsmiddelen dienen te worden vermeden. Voedingsmiddelen die veel arginine bevatten zijn onder andere: chocola, carob, volle granen, noten en zaden, pinda’s, kokosnoot, haver, gelatine, uien en champignons. Voedingsmiddelen met een goede lysine-arginine-verhouding zijn dierlijke eiwitten (vis, kip, rundvlees, lamsvlees, melk, kaas, eieren), bonen, gierst, avocado, biergist en taugé. Ook de meeste groenten hebben een lysineoverschot ten opzichte van arginine. Vitamine C en bioflavonoïden hebben een beschermend effect op het lysinegehalte in het lichaam. Een basissuppletie van een goede multi, vitamine C en bioflavonoïden wordt daarom aanbevolen, naast de hierboven genoemde dieetmaatregelen.

1.    Zhang X, Wen H, Shi X. Lysine methylation: beyond histones. Acta Biochim. Biophys. Sin. (Shanghai) [Internet]. 2012 Jan;44(1):14–27. Available from: http://abbs.oxfordjournals.org/content/44/1/14.long
2.    Close P, Creppe C, Gillard M, Ladang A, Chapelle J-P, Nguyen L, et al. The emerging role of lysine acetylation of non-nuclear proteins. Cell Mol Life Sci. 2010 Apr;67(8):1255–64.
3.    Lakhan SE, Vieira KF. Nutritional and herbal supplements for anxiety and anxiety-related disorders: systematic review. Nutrition Journal [Internet]. 2010;9:42. Available from: http://eutils.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/eutils/elink.fcgi?dbfrom=pubmed&id=20929532&retmode=ref&cmd=prlinks
4.    Zhou Q, Shaw PG, Davidson NE. Epigenetics meets estrogen receptor: regulation of estrogen receptor by direct lysine methylation. Endocr. Relat. Cancer. 2009 Jun;16(2):319–23.
5.    Akbarian S, Huang H-S. Epigenetic regulation in human brain-focus on histone lysine methylation. Biological Psychiatry. 2009 Feb 1;65(3):198–203.
6.    Moughan PJ, Rutherfurd SM. Available lysine in foods: a brief historical overview. J AOAC Int. 2008 Jul;91(4):901–6.
7.    Tomé D, Bos C. Lysine requirement through the human life cycle. J. Nutr. 2007 Jun;137(6 Suppl 2):1642S–1645S.
8.    Ball RO, Urschel KL, Pencharz PB. Nutritional consequences of interspecies differences in arginine and lysine metabolism. J. Nutr. 2007 Jun;137(6 Suppl 2):1626S–1641S.
9.    Baker DH. Lysine, arginine, and related amino acids: an introduction to the 6th amino acid assessment workshop. J. Nutr. 2007. pp. 1599S–1601S.
10.    NN. L-lysine. Monograph. Altern Med Rev. 2007 Jun;12(2):169–72.
11.    Timmer S. Aminozuur L-lysine angstremmend en stressregulerend. Arts & Apotheker [Internet]. 2007 May;8(3):1–4. Available from: http://ata.nl/aa-8-3/aminozuur-l-lysine-angstremmend-stressregulerend
12.    Braun L. Herbs and Natural Supplements - An evidence-based guide. Second edition. Book; 2007. pp. 1–1597.
13.    Gaby AR. Natural remedies for Herpes simplex. Altern Med Rev. 2006 Jun;11(2):93–101.
14.    Singh BB, Udani J, Vinjamury SP, Der-Martirosian C, Gandhi S, Khorsan R, et al. Safety and effectiveness of an L-lysine, zinc, and herbal-based product on the treatment of facial and circumoral herpes. Altern Med Rev. 2005 Jun 1;10(2):123–7.
15.    Reglin F. 3. Die Bedeutung von Aminosäuren zur Prophylaxe und Therapie von Herz-Kreislauf-Erkrankungen. Bausteine des Lebens - Aminosäuren in der Orthomolekularen Medizin. 2nd ed. Köln: Ralf Reglin Verlag; 2003. pp. 1–21.
16.    Reglin F. 9. Volkskrankheit Osteoporose - welchen Stellenwert haben Aminosäuren? Bausteine des Lebens - Aminosäuren in der Orthomolekularen Medizin. 2nd ed. Köln: Ralf Reglin Verlag; 2003. pp. 1–11.
17.    Tomblin FA, Lucas KH. Lysine for management of herpes labialis. Am J Health Syst Pharm. 2001 Feb 15;58(4):298–300–304.
18.    NN. Effecten van lysine en arginine op de immuunfuncties [Internet]. Orthobibliotheek. 1996 [cited 2013 Feb 3]. pp. 1–1. Available from: https://www.ortho.nl/orthomoleculaire-bibliotheek/artikel/1843/Effecten-van- lysine-en-arginine-op-de-immuunfuncties
19.    Fürst P. Dietary L-lysine supplementation: a promising nutritional tool in the prophylaxis and treatment of osteoporosis. Nutrition (Burbank, Los Angeles County, Calif). 1993;9(1):71–2.